افسردگی در نوجوانان
تاریخ آخرین بروزرسانی: 27 شهریور 1403 - ساعت 09:42
زمان مورد نیاز برای مطالعه: 7 دقیقه
اختلالات روانی افسردگی کودکان و نوجوانان علائم، تشخیص، درمان
طبیعی است که کودکان و نوجوانان گاهی اوقات احساس ناراحتی کنند. برای مثال، وقتی بچه‌ها یک رویداد دشوار مانند از دست دادن یکی از عزیزانشان را تجربه می‌کنند، ممکن است احساس غم عمیق و اندوه داشته باشند. ممکن است برای مدتی حتی در هنگام انجام کارهایی که معمولاً از آن لذت می‌برند، نتوانند احساس شادی کنند. با این حال، طبیعی است که اندوه به مرور زمان کاهش یابد.
افسردگی همان غم و اندوه نیست
افسردگی یک اختلال خلقی است که باعث می‌شود غم و اندوه و علائم مرتبط با آن پس از یک رویداد دشوار، شدیدتر یا طولانی‌تر از حد معمول باقیبماند. افسردگی همچنین می‌تواند بدون یک رویداد محرک رخ دهد. کودکانی که علائم آنها هر روز بیش از 2 هفته بروز کند ممکن است افسردگی داشته باشند.
کودکان و نوجوانان ممکن است همیشه ندانند که چگونه احساس خود را توصیف کنند، یا ممکن است سعی کنند از صحبت کردن در مورد آن اجتناب کنند. کودکان بزرگتر و نوجوانان ممکن است سعی کنند احساسات خود را پنهان کنند زیرا نمی‌خواهند دیگران را آزار دهند. با این حال، برخی از علائم رایج افسردگی وجود دارد که ممکن است متوجه آن شوید. هر یک از این نشانه‌ها می‌تواند در کودکانی که افسرده نیستند رخ دهد، اما وقتی تقریباً هر روز با هم دیده شوند، نشانه‌ای برای افسردگی هستند.
دو علامت شایع افسردگی در کودکان و نوجوانان
- به نظر می‌رسد غمگین‌تر و تحریک‌پذیرتر از حد معمول هستند، و در بیشتر روز خلق و خوی ضعیف دارند
- دیگر از فعالیت‌هایی که قبلا آنها را خوشحال می‌کرد لذت نمی‌برند.
سایر علائم و نشانه‌های رایج افسردگی کودکان و نوجوانان در تمام سنین:
- زمان زیادی را به تنهایی سپری کرده و زمان کمی را با دوستان خود می‌گذرانند.
- مشکل در به خواب رفتن یا درخواب ماندن، یا خوابیدن بیش از حد معمول.
- مشکل در تمرکز یا تصمیم‌گیری.
- مشکلات تحصیلی.
- تغییر قابل توجهی در وزن یا غذا خوردن.
- کمتر صحبت می‌کند و کمتر از حد معمول تماس چشمی برقرار می‌کنند.
- ممکن است زمان زیادی را در فضای مجازی سپری کنند.
- حتی برای کارهای ساده هم انرژی یا انگیزه کمتری نسبت به معمول دارند.
بیشتر گریه می‌کنند یا به احساس غمگینی، بی‌ارزشی یا گناه در مورد مسائل مختلف اشاره می‌کنند.
در بین نوجوانان و نوجوانان:
- اهمیت ندادن یا نا امید بودن نسبت به آینده.
- عدم علاقه به نظافت شخصی یا رسیدن به ظاهر.
- درگیر شدن در مصرف مواد.
افسردگی در جوانان چقدر شایع است؟
انستیتوی ملی بهداشت روانی تخمین می‌زند حداقل 3/3 درصد از کودکان 13 تا 18 ساله دارای افسردگی شدید هستند. آکادمی روانپزشکی بزرگسالان آمریکا این تعداد را 5٪ تخمین زده است. خودکشی سومین عامل اصلی مرگ و میر در جوانان بین 10 تا 24 سال است.
آیا افسردگی انواع مختلفی دارد؟
اختلال افسردگی اساسی
یک روانشناس یا روان‌پزشک، اختلال افسردگی اساسی را زمانی تشخیص می‌دهد که حداقل پنج علامت افسردگی در بیشتر روزها بیش از 2 هفته طول بکشد. اگرچه اختلال افسردگی اساسی می‌تواند خفیف، متوسط یا شدید باشد، اما همه کودکان مبتلا به اختلال افسردگی اساسی در مدیریت زندگی روزمره دچار مشکل هستند.
اختلال افسرده خویی
این نوع افسردگی شدت کمتری دارد و کودکان مبتلا به آن ممکن است بتوانند فعالیت‌های خود را مدیریت کنند. با این حال، آنها در بهترین حالت خود نیستند و اغلب احساس ناراحتی می‌کنند. معمولاً زمانی که علائم بیش از یک سال طول بکشد، روانشناس اختلال افسرده‌خویی را تشخیص می‌دهد. یک کودک مبتلا به اختلال افسرده خویی ممکن است همزمان یک دوره افسردگی اساسی نیز داشته باشد.
اگر فرزندم افسرده به نظر می‌رسد چه کنم؟
نقش والدین در مقابله با افسردگی کودکان و نوجوانان
مهم است که به طور آشکار با کودک خود در مورد احساساتش صحبت کنید. با گوش دادن بدون قضاوت آنها را تشویق کنید تا احساسات خود را به اشتراک بگذارند. اغلب کودکان یا نوجوانان موضوع احساسات خود را مطرح نمی‌کنند اما اگر مستقیماً بپرسید ممکن است صادقانه پاسخ دهند. صرف نظر از آنچه کودک شما می‌گوید، اگر علائم افسردگی را برای بیش از دو هفته مشاهده کردید، می‌توانید پرسشنامه افسردگی کودکان و نوجوانان ماریاکواس که در حال حاضر در وبسایت مجموعه تست مغز در دسترس است انجام داده و سپس با پزشک یا روانشناس کودک خود صحبت کنید.
تشخیص توسط روانشناس
پزشک و روانشناس کودک شما می‌تواند به تشخیص اینکه آیا کودک شما افسرده است یا خیر کمک کند. آنها پرسشنامه‌ها و تکنیک‌های خاصی با توجه به سن، برای صحبت با کودکان و نوجوانان در مورد احساس غم و اندوه دارند. یکی از ابزارهای بسیار کارامد برای بررسی افسردگی کودکان و نوجوانان، پرسسشنامه افسردگی کودکان ونوجوانان ماریاکواس می‌باشد که میزان و علائم افسردگی را به خوبی در کودک و نوجوان شما می‌سنجد.
هرساله بسیاری از بیماران از نظر افسردگی از سنین 12 تا 21 سالگی، توسط روان‌شناسان غربالگری می‌شوند و نکته ناراحت‌کننده و حائز اهمیت این است که در حال حاضر خودکشی عامل اصلی مرگ در میان نوجوانان است.
اگر فرزند شما افسردگی داشته باشد، پزشک ممکن است درمان ارائه کند یا خانواده شما را برای درمان به یک متخصص سلامت روان ارجاع دهد.
حمایت از فرزندتان
اگرچه درمان افسردگی مؤثر است، اما ممکن است چند هفته طول بکشد. کودک شما ممکن است زمانی که بلافاصله احساس بهتری نداشته باشد، دلسرد شود. مطمئن شوید که آنها از برنامه درمانی پیروی می‌کنند، در درمان شرکت می‌کنند و داروهای تجویز شده را طبق دستور مصرف می‌کنند. در این بین، کارهایی وجود دارد که می‌توانید در خانه برای حمایت از آنها انجام دهید:
- خود، سایر مراقبان و سایر اعضای خانواده را آموزش دهید. کودکی که احساس افسردگی می‌کند ممکن است علائم قابل توجهی نداشته باشد. آنچه ممکن است شبیه تنبلی یا تحریک‌پذیری باشد، نشانه‌ی افسردگی است.
- به کودک خود اجازه دهید بداند که احساس ناامیدی از علائم افسردگی است و تصویر دقیقی از واقعیت نیست.
- به جای مواردی که نیاز به بهبود دارند، روی نقاط قوت فرزندتان تمرکز کنید و او را تشویق کنید. به فرزندتان کمک کنید مشکلات را به گونه‌ای متفاوت و مثبت‌تر ببیند.
- به کودک خود کمک کنید تا آرام شود و با فعالیت‌های فیزیکی، خلاقانه، پرورشی و معنادار انجام دهد. آنها را تشویق کنید تا ورزش، خواب و غذاهای مغذی داشته باشند که می‌تواند به تقویت خلق و خوی او کمک کند.
- معاشرت مفید است، ولی زمان استفاده از شبکه های اجتماعی را محدود کنید. برقراری ارتباط از طریق پیامک یا رسانه های اجتماعی جایگزینی برای فعالیت‌های حضوری با دوستان یا خانواده نیست. در واقع می‌تواند باعث شود فرزند شما احساس کند که از دیگران جدا شده است.
پیشگیری از خودکشی
حتی فکر کردن به اینکه فرزندتان به خودش صدمه می‌زند می‌تواند بسیار ترسناک باشد. اما اگر او احساس افسردگی می‌کنند باید اقدامات لازم راجهت تبدیل شدن خانه‌تان به مکانی امن انجام دهید. لکل، داروها و مواد شیمیایی مضر خانگی را بردارید. اگر نمی‌توانید این اقلام را بردارید، آنها را با خیال راحت (مثلاً در یک جعبه قفل شده) نگه‌داری کنید.
سایر مراحل:
- شناسایی علائم هشدار دهنده / محرک ها. فرزند شما باید افکار یا موقعیت‌هایی را که به طور کلی منجر به افکار خودکشی می‌شود، یادداشت کند. آنها همچنین می‌توانند کارهایی را فهرست کنند که می‌توانند در زمانی که احساس افسردگی می‌کنند یا به خودکشی فکر می‌کنند انجام دهند تا به آنها کمک کند احساس بهتری داشته باشند.
- فهرستی از افراد و شماره تلفن آنها تهیه کنید که می‌توانند در زمانی که کودک شما تحت استرس است یا علائم هشدار دهنده در مرحله 1 را تجربه می‌کند، کمک کند (این فهرست می‌تواند شامل شماره اعضای خانواده و دوستان و درمانگر او باشد). همچنین، شماره اورژانس اجتماعی (123) را به خاطر بسپارید.
- در نهایت همانطور که گفته شد مهم است که در این راه صبور باشید، درمان افسردگی می‌تواند زمان ببرد و بعضی اوقات مستلزم آزمایش و خطا است. هیچ دو کودکی و نوجوانی شبیه هم نیستند.